Göbün (Kapı) Koyu

Sanırım sene 1974 veya 1975, ben 7-8 yaşlarındayım. O zamanlar sadece tek kanal siyah-beyaz TRT var. Bir belgesel izliyorum. Sanırım Alman belgeseli idi. Hani alttan yabancı dil konuşur üstten bizimki anlatır, işte onlardan. Konu neydi, denizcilikle mi ilgiliydi yoksa başka birşey miydi, şimdi tam hatırlamıyorum. Birden görüntüye -Kapı Koyu- diye bir yer geldi. Anlatıcının "burası Türkiye'nin güneyindeki el değmemiş, muhteşem koylarından biridir" dediğini hatırlıyorum. Görüntüde birde pırıl pırıl suların üstünde salınan bir yelkenli vardı.

O gün bu gündür bu sahneyi unutamadım ve tam 32-33 yıl sonra orayı görmek nasip oldu. Göcek, Göbün yani Kapı koyu.

Tabii şimdiki durumu ile o zamanki televizyondaki görüntüsü arasında bayağı fark var. Ama yine de hala çok güzel.

O gün çok güzel amaçsız yelken seyri yapıp, Nilay'ı yelkene biraz daha alıştırdıktan sonra dönüş rotamızı Göbün olarak saptadık. Bu arada çocukların yemek saatleri geldiği içinde yelken seyri esnasında bizim hanım mutfağa inip makarna pişirdi ve yemek hazırladı. Sonrasında da yapmamız gereken uygun bir koy bulup yemek için demirlemek oldu. Etrafımıza baktığımızda en uygun yerin Tersane adasındaki Yazlimanı olduğunu gördük. Hemen Koya girip 10 metre suya demirimizi bırakıp, kıçtanda koltuk halatımızla kıyıya bağlandık.

Çelebi'ler bizden 3 saat kadar önce koya gittiler ve oradakilere bizim geleceğimizi ve yan yana olup olamayacağımızı sormuşlar. Aldıkları cevap, koyun her zaman musait olduğu ve bir problam olmayacağı olmuş. Durumu da bize telefonla bildirdiler. Bizde bunun verdiği rahatlıkla, koya biraz geç intikal ettik. Koya gelmemize 15 dakika kala, Mehmet bizi telefonla aradı ve bize ayrılan yeri tutamadıklarını, büyük bir filotillanın geldiğini ve koydaki tüm tonozların dolduğunu söyledi. Bizde canımız biraz sıkkın olarak ve de biraz acele ederek koya doğru yolumuza devam ettik. Dışarıdan bakıldığında koyun içi hakikaten kalabalık gözüküyordu. O ara yine telefonumuz çaldı ve Mehmet bizim için içeride bir yer ayarladığı müjdesini verdi. Hemen gösterilen yere gidip kıçtan tonoz, baştan iskeleye bağlandık. Daha sonra hazırlanan Sinaritler, yüzme sefamız, kayıkla gelen Algida'cı dan alınan dondurmalar, Sinan ve Ömer'in de gelip iskelelere bağlanmaları ile bir günümüzü daha çok güzel bir şekilde noktaladık. Böylece 30 yıllık bir hayali, çoluk çocuğumla gerçekleştirmek nasip oldu.